Phong nha

Zo, heerlijk geslapen. Ontbijtje en weer op pad. Om acht uur werd ik opgehaald voor een tripje naar de botanical garden en de waterval. Allemaal in het nationale park. Het regende, dus maar goed voorbereid op pad. Het is daar echt nog een en al natuur. Zo mooi. In de botanical garden eerst de expositieruimte bekeken, waar je kunt zien welke dieren er leven en welke planten en bomen er veel in het park voorkomen. Ook was er een grote vitrine met allemaal potten met wat rijstwijn en beesten erin. Elke pot rijstwijn met beest zou een andere geneeskrachtige werking hebben. Er zijn nog steeds locals die de wijn drinken tegen ziektes en kwalen. Gelukkig was het droog toen we aan de wandeling door een deel van het park begonnen. De weg naar de wateval was een pittige, over rotsen, glibberige paadjes, klimmen, ... ook nu weer zeiknat van het zweet de bestemming bereikt. We hebben de waterval van beneden naar boven gelopen. Best een klim. Ook hier waren we de enigen. Alle andere bezoekers waren al weg. Zo heerlijk vredig met dat gekletter van het water op de achtergrond. Ik had er nog wel een poos willen blijven zitten. Veel informatie gekregen over de soorten planten en bomen waarvan de meeste een heilzame werking hebben. Als je daar loopt, waan je je in een jungle. Er leven ook apen en slangen. De slangen proberen ze in afgeschermde ruimtes te laten leven. Kennelijk lukt dat aardig, maar ik denk dat er in het nationale park slangen genoeg buiten de omheining leven. Je kunt ook niet zomaar het dichtbegroeide park betreden. Dat is gevaarlijk, omdat je makkelijk kunt verdwalen en er nog veel bommen liggen. Dit gebied is heel erg gebombardeerd door de Amerikanen. Op de terugweg hebben we nog uitgebreid koffie gedronken bij het koffietentje. Aangezien ik graag wilde fietsen, was mijn gids bereid me te begeleiden. Zodoende hebben we om half twee de fiets gepakt voor een tocht door de natuur en de dorpjes. Gelukkig was het weer helemaal droog. Als eerste deden we Duck stop aan. Dit is een plek waar je de eenden kunt voeren en op een buffel kunt rijden. Ik dacht: ga ik niet doen hoor, maar toen ik las dat dit opgezet is om arme families wat meer inkomen te geven, ben ik overstag gegaan. Voor 150.000 dong (nog geen 6 euro) plezier met eenden, een buffel en een lunch, waar vind je dat. Voor even was ik de eendenleider en ik lokte hen met voer. Het was de bedoeling dat ze je volgden en heel dicht bij je kwamen. Dat lukte. Toen deed die knul voer in mijn handen en moest ik mijn handen lager houden. Lachen .... al die eendensnavels in je handen. Dat voelde als een massage. Later moest ik mijn voeten tegen elkaar doen en gooide hij het voer tussen mijn voeten. Voetmassage! Gek gevoel hoor. Daarna kreeg ik de eend in mijn handen en moest ik hem met een boog richting de vijver gooien. Terwijl ik dat deed, moest ik een wens doen. Daarna naar de buffel die ze Donald Trump hadden genoemd. Op de rug van dat beest door het water en over het land. Ik moet zeggen dat het prima rijden is op een buffel. Hij is breed, gespierd en ondanks de stekelig uitziende haren, voelt hij zacht aan. Fotosessie en klaar. Daarna tussen de fruit- en peperbomen gestruind, een jackfruit geplukt en van een voortreffelijke kunch genoten. Als toetje de vrucht van de jackfruit. Inmiddels weet ik ook hoe pepers groeien en hoe die bomen of grote struiken eruit zien. Weer op de fiets over hobbelige rotspaadjes, heuvel op en af. Volgende stop was een homestay, cafe met lokaal bier. Daar biertje gedronken en ondertussen in de hangmat gelegen. Zo zalig, viel bijna in slaap. Zonnetje, mooi uitzicht, biertje, stilte, wat wil je nog meer. We zijn uiteindelijk toch maar verder gegaan. Vele heuvels op en af door een schitterende natuur. Dit is volgens mij nog puur Vietnam. De voorspelling is dat de ontwikkeling met name wat betreft toerisme zo snel gaat, dat het er volgend jaar al anders zal uitzien. Jammer, begrijpelijk en ik doe er zelf aan mee. Toch ... Eind van de middag op een plaats dicht bij het huis van mijn gids naar de zonsondergang gekeken. Zo gaaf dat ze me daar mee naar toenam. Alleen jongeren uit de omgeving zitten daar om wat te drinken en bij te kletsen. Echt top zo’n ervaring. In homestay gegeten, wat gekletst met eigenaresse en bedje opgezocht. Het kijken naar de zonsondergang heeft me wel een aanrtal vervelende muggenbulten opgeleverd. Zelfs Deet helpt soms niet. Xxx