Van Hoa Lu naar Halong Bay en Halong Bay

Zo, een vroegertje vandaag. Het plan is om om zeven uur te vertrekken. Eigenlijk wilde ik voor die tijd nog een keer de berg op, als het mooi weer zou zijn dan. Wekkers allebei op 05.15 uur gezet. Om 06.17 uur ging de telefoon op mijn kamer. Mijn gids belde of ik al wakker was. Ha,ha, wekkers denk in slaap uitgezet. Geen vroege wandeling dus. Ach, slaap ook nodig. Bed uit, ontbijten en om zeven uur weer op pad. Al snel bereikten we de highway. De omgeving was niet echt spectaculair. Wat wel een beetje vreemd gezicht is, is de  nieuwste snelweg dwars door de rijstvelden. Eigenlijk heel gewoon als je het vergelijkt met Nederland, alleen rijstveld is dan weiland. Hier voelt het voor mij toch als inbreuk op de natiuur, maar gezien alle vooruitgang is het heel logisch dat het gebeurt. Voor een beetje vlot vervoer is het ook wel nodig. Nu doe je nog steeds lang over 100 km. Aan het begin van de route zag je nog veel vrouwen in de rijstvelden werken. De mannen werken in de fabrieken. Ik dacht nog: waar zijn die dan? Inmiddels ook gezien. De route ging door redelijk grote plaatsen die meer op industrie gericht waren dan op landbouw. Dat zorgde voor veel vrachtverkeer. Die grote jongens denderen hier ook vrolijk door de hoofdstraten. Om 10.15 uur tijd voor een koffie- en plaspauze. Koffie drinken blijft hier een plezierige bezigheid. Alles bonenvers. Van de eigenaresse kreeg ik een bord vol rijststengels, in de magnetron gepofte stengels. Ziet er grappig uit. Half uur later weer op pad. Inmiddels regende het. Regen ging over in stortregen. Voor. De verkeerd,ichten niet twee, maar vier rijen auto’s. Wat een pui hoop. Iedereen  wil eerst, zelfs de vrachtauto’s en bussen. Na regen komt zonneschijn. Ook hier. Een half uur later weer uitzicht op bergen. Is toch mooier dan industrie. De gids vertelde dat de bergen in de jaren vijftig kaal waren en dat de Russische piloot Titop had gezegd dat ze de bergen moesten beplanten. Inmiddels groeien er kleine ananasbomen met kleine vruchten. Inmiddels het fruit naast me. Deze kleine ananassoort smaakt zoeter dan de grote. Je ziet ze hier logischerwijs overal langs de weg in de stalletjes. In Ha Long nog naar het bedrijf dat parels kweekt geweest. Een dame legde het hele proces uit. Bij elk stukje uitleg werd een demonstratie gegeven. Daarvandaan was het nog een paar kilometer tot de haven. Om 12.30 uur kon ik ‘inschepen’ voor het vervolg op de boot. Op de boot verkeerde ik in het gezelschap van een Nerderlands en een Iers stel (twintigers) en een klein reisgezelschap van zes Belgen met hun Vietnamese gids. Prima hut en ruimte genoeg op de boot. Eenmaal op het water met rondom ons de rotsen van Halong Bay genoten we van een super lunch. En wat een ontzettend geluk had ik, hadden we, want het was zalig weer. Denkend aan de Engelse dames die vorige week de boot niet opkonden vanwege het slechte weer voelde ik me echt een mazzelkont. Op een van de eilandjes aan land, naar de top van de rots gelopen om ook daar wat foto’s van de omgeving te maken. Wel dringen daar voor een plekje, want ik was natuurlijk niet de enige toerist. Daarna beneden aan het overbevolkte strandje heel even gezwommen. Daarna weer op de boot en lekker douchen. Daarna workshop springroll maken, diner en chillen op het dek. Op een van de stoelen in slaap gevallen, had kunnen blijven liggen, maar heb mijn bedje  opgezocht. Xx