Da lat naar Hanoi

Hai, denk nu een korte update. Ha,ha, als ik dat kan. Vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Wat gelezen en gelummeld. Ik had de jongen bij de receptie gevraagd of hij voor mij een taxi wilde bestellen. Ik wilde om 11.45 uur weggaan naar het vliegveld. Gezien de drukte in Da Lat en het feit dat het zaterdag is, leek me dat safe. Kom ik om 11.45 uur bij de balie met de verwachting dat mijn taxi ook zo komt. Zegt die knul: zal ik dan nu een taxi bestellen? Ik ben de hele tijd erg relaxed, maar toen even niet meer. Al helemaal niet toen bleek dat hij de centrale maar niet aan de lijn kreeg. Had het beter zelf kunnen doen dus. Enfin, ruim twintig minuten later is er een taxi. En druk dat het was onderweg! Wat een stad. Die zit in no time verstopt. Was de chauffeur eindelijk op de snelweg waar hij 90 mocht rijden, bleef hij nog 45 rijden. Ja, logisch, hij was met twee telefoons bezig. Ik heb toen maar even het tijdstip van mijn vlucht onder z'n neus gedrukt en een gebaar gemaakt van: opschieten, rijden. Dat begreep hij. Uiteindelijk was ik net voor boarding time door de security. Voor zover ik kon zien, was ik de enige ‘andere’. Verder viel me op dat iedereen mega veel dozen en tassen vol bij zich had. Dacht: nu maar vooraan gaan staan alvast, dan kan mijn rugtas in ieder geval in de bagageruimte. Je leert hier wel voor jezelf te zorgen. Misschien wat snel geconcludeerd dat je dat hier moet doen, want ik zat naast een alleraardigste dame en haar man. Ze hadden een grote doos aardbeien bij zich en ze bood me spontaan een paar aardbeien aan. Daarbij had ze ook een zakje chilipoeder. Daar moet je je aardbei in dopen. Dus ik ook wat chilipoeder. De paar aardbeien werden er al snel veel meer en ook de hoeveelheid chilipoeder. Apart hoor fruit eten met chilipoeder. Ik bedacht me dat de gids van gisteren ook had verteld dat hij ananas het lekkerst vindt met chilipoeder. Ik moet zeggen: ‘Het smaakte niet verkeerd’. De vlucht was ok, met af en toe een fiks schommelend vliegtuig. Wat kraakt zo’n klein vliegtuig dan, zeg. Op het eind van de vlucht zei de dame naast me: Hello in Hanoi. Zo lief. Ik denk dat ze meer wilde zeggen of vragen, maar nu was er echt een taalbarriere. Iemand anders kon nog vragen waar ik vandaan kwam. Tja, echt een ‘bezienswaardigheid’ even. De enige zonder donker haar.  Oh, toen ik uit Da Lat wegging, scheen de zon. Ik heb vanuit de taxi de heuvels en bergen in de zon gezien. Een ander zicht! Helaas in Hanoi weer regen. Wel een prima temperatuur van 28 graden. Naar het hotel en daar bleek dat ik geen kamer had, omdat die nacht het bed nat was geworden door een lek. Het had kennelijk zo veel geregend dat er problemen waren. Dan maar naar het zusterhotel iets verderop. Ik kreeg een upgrade. Vooruit. Het is inderdaad een prima kamer met een bed zooo groot. Zal vast lekker slapen hier. Eerlijk gezegd was ik het behoorlijk beu en het kostte me moeite om naar buiten te gaan en een restaurant op te zoeken. Maar goed, eten moet je, dus in het donker weer op pad. Al snel iets gevonden. Ik dacht na het eten direct naar het hotel, het is even genoeg. Maar de straten zagen er zo gezellig uit dat ik maar een eindje ging slenteren. Op een kruising van een paar straten was live muziek. Een aantal jongens en meiden musiceerden en zongen. Daar direct tegenover was een leuk cafe, zo leek het. Vooraan aan de straat was een tafeltje vrij. Ik dacht: kom op een pilsje en genieten van wat je ziet en hoort. Heb ik gedaan. Een biertje werden er drie. Achter mij zaten twee Engelse dames met wie ik aan de praat raakte en uiteindelijk ben ik bij hen gaan zitten. Super gezellig! Ze wonen in de buurt van Londen, maar een van hen was geboren en getogen in Wilslow. Hoe toevallig, Robin. Enfin, later kwamen er nog een knul van de Filippijnen en een knul uit Duitsland bijzitten. De avond geëindigd met een dansje op straat. Wat een bruisend deel van de stad. Leuke kennismaking met de stad. Ha,ha moet een keer naar de paardenraces van Ascot komen. Kan ook op Heathrow vliegen als ik naar Robin wil, brengt zij me naar Wilslow. Kan ze gelijk naar haar familie. We shall see. Al met al een heel gezellige eerste avond in Hanoi!! Nu bijna slapen. Xx